Έντονα και εμπνευσμένα προσωπική η ζωγραφική της Ελένης Παυλοπούλου αποκαλύπτει πέρα από το εικαστικό ταλέντο της καλλιτέχνιδας μια εξίσου χαρισματική ποιητική φλέβα. Στο έπακρον ποιητική είναι όντως η ματιά με την οποία ή δημιουργός βλέπει και κυρίως αισθάνεται το θέμα της, αποκρυπτογραφώντας μεσ' από αυτό μεταφυσικά μηνύματα.
Ήδη στην προηγούμενη της δουλειά οι σπόνδυλοι από τις αρχαίες κολώνες, τα αρχαία αγάλματα μεσ' από το κόκκινο της φωτιάς που προέβαλλε και σαν κόκκινο του αίματος συντελούσαν στην εξιδανίκευση της όποιας καταστροφής και ερείπωσης. Εξιδανίκευση που με μια αντίστροφη μέτρηση πολλαπλασίαζε σε δυναμικό, το ζωντανό παρόν τους ακόμη και στη σύγχρονη μας εποχή. Τοπία της ψυχής ήταν και στην προηγούμενη φάση της καλλιτέχνιδας, τα προβεβλημένα μεσ' από ένα μεταφυσικό χρώμα - φως τοπία, όποια κι αν ήταν η απόχρωση που υπερτερεί. Ζεστά γαιώδη χρώματα ταυτισμένα με την ανάσα της γης, έντονα κόκκινα της φωτιάς, που δηλώνουν το διακαές πάθος της ψυχής, υποβλητικά μπλε που ορίζουν το ίδιο τον ουρανό και τη γη σε μια χαρισματική σμίξη, επικοινωνούσαν πολυσήμαντα μαζί μας με έναυσμα το χαρισματικό φως.
Ευρηματικός συνδετικός κρίκος το φως ανάμεσα στην πρότερη και στην τωρινή δουλειά της ζωγράφου προβάλλει κατεξοχήν υποβλητικό - μεταφυσικό και γι' αυτό αντιδραστικό σε κάθε περιγραφή.
Φως αυτοδύναμο που αξιοποιεί πολλαπλασιάζοντας την στο έπακρον την γοητεία των αυτόφωτων συνθέσεων της δημιουργού καθώς τις αποκαλύπτει διαχρονικές παρουσίες και συνάμα αρχέτυπα.
Αρχέτυπα μεσ' από τα οποία, τοπία και σκαριά αδιαφόρετα συνιστούν εν δυνάμει νύξεις ενός μικρόκοσμου κατ' εικόνα και ομοίωση του μακρόκοσμου.
Τοπία, υποβλητικά τεμένη της μητέρας Γης, και κατ' εξοχήν αυτής καθεαυτής της κοσμογονίας. Τοπία όπου έχουν αποκρυπτογραφηθεί ακόμη και οι απειροελάχιστες ψυχικές δονήσεις τόσο της ίδιας της δημιουργού όσο και του θεατή που υποβάλλεται ουσιαστικά μεσ' από την επικοινωνία του μαζί τους.
Σκαριά έναυσμα για ημιπαραστατικές ως και δημιουργικά αινιγματικές συνθέσεις που έχουν το χάρισμα να προσφέρονται σε μια διαφορετική κάθε φορά ανάγνωση.
Ανάγνωση που χάρη στην πρότυπη, θαρραλέα, ιδιωματική οπτική γωνία που αποκαλύπτει το πολυσήμαντο της υπόστασης τους ακόμη και μεσ' από την απειροελάχιστη αλλά πάντοτε ουσιαστική λεπτομέρεια μας εμπλουτίζει όχι μόνο αισθητικά αλλά και ψυχικά.
Χαρισματικές όντως συνθέσεις τα έργα της Πανλοπούλου συντελούν στο να αισιοδοξούμε για το παρόν και το μέλλον της αλώβητης από την κακώς εννοημένη παγκοσμοιοποίηση της τέχνης. Τέχνη χαρισματική μεσ' από την οποία επικοινωνούμε όχι μόνο οπτικά αλλά και ποιητικά.
Επικοινωνία που αποτελεί την υπέρτατη εγγύηση για το αυθεντικό ταλέντο της δημιουργού.